Opis
"Kukier" obficie czerpie ze słowiańskich symboli i metafor utrwalonych w przedchrześcijańskich sposobach opisu kosmogonii. Przestawienie buduje swą fabułę łącząc bohaterów z personifikacjami sił przyrody.
Pokazuje ład zbudowany za pomocą niezmiennych cyklów natury i ich łączności z egzystencją człowieka. Życie jednostki, jej początek i koniec nierozerwalne związane są z żywiołami ziemi, wody , powietrza i ognia, które prowadzą ją poprzez niekończący się cykl narodzin i śmierci.