Kongres futurologiczny

Stanisław Lem

Kongres futurologiczny

reżyseria: Agnieszka Jakimiak

adaptacja: Agnieszka Jakimiak, Mateusz Atman

scenografia, dramaturgia, reżyseria świateł: Mateusz Atman

kostiumy: Tomasz Armada

choreografia: Oskar Malinowski

muzyka: Łukasz Jędrzejczak

asystentka kostiumografa: Julia Kremplewska

obsada:

Maria Dąbrowska

Magdalena Wrani-Stachowska

Michał Lewandowski

Anna Kieca (gościnnie)

Paulina Wosik (gościnnie)

Mariusz Bąkowski (gościnnie)

koprodukcja z Wrocławskim Teatrem Współczesnym

premiera: 13 marca 2021 Duża Scena (Szczecin), 10 kwietnia 2021 (Wrocław)

Choroba, która zatrzymała ludzkość, sprawiła, że nasze długoterminowe prognozy i plany stały się bardziej niepewne, a może nawet niemożliwe. Podróż myślami w przyszłość staje się podróżą w Kosmos, która sprawia, że z punktu widzenia Drogi Mlecznej człowiek nie różni się od bałwana.

Futurologia to nauka o przyszłości. Bierzemy, za Lemem, tę naukę w nawias i rzucamy się w wir futurystycznych fikcji. Przyszłość to historia do opowiedzenia. Alternatywne wizje potencjalnych światów to przestrzeń kłębiących się możliwości i niemożliwego. To świat, w którym posiadanie dzieci może być szkodliwe społecznie, a grupowy seks jest normą. „Kongres futurologiczny” jest ćwiczeniem dla wyobraźni.

„Kongres futurologiczny” to teatr, który staje się kongresem, który zamienia się w teatr. Naukowe fikcje sztuki traktuje się jako rozrywkę i formę ucieczki od rzeczywistości, ale to także lekarstwo — kapsułka, dzięki której nasze strachy stają się mniej straszne, kapsułka, w której mieszają się nasze marzenia i nadzieje. Interesująca jest tu terapeutyczna wartość sztuki. Żywa iluzja teatru może mieć uzdrawiającą moc.

„Kongres futurologiczny” wchodzi z dialog z naszym poprzednim spektaklem, „Martwą naturą”, w którym przyszłość oglądaliśmy przez pryzmat depresji klimatycznej, ale „Kongres futurologiczny” to spektakl, w którym z przymrużeniem oka spoglądamy w otchłań przyszłości.

Mateusz Atman